اسلایدر

ای اباذر: اگر در آن روز ( روز قیامت ) مردی عمل هفتاد پیغمبر را داشته باشد به خاطر سختی آنچه در آن روز مشاهده می کند عمل خود را اندک به حساب آورد ، و اگر دلوی از « غسلین » - آب جوشان جهنم – در مطلع خورشید ( در مشرق خورشید ) ریخته شود مغز سر کسانی که در مغرب هستند به جوش آید ، و اگر جنهم نفسی بکشد هیچ فرشتة مقرب و هیچ پیامبر مرسلی نماند جز آن که از دهشت آن به زانو درآید ، و گوید : پروردگارا مرا نجات ده ، و او دیگران را فراموش کند تا جایی که ابراهیم (ع) ( فرزندش ) را فراموش کند و بگوید : پروردگارا من خلیل تو ابراهیم هستم فراموش مکن ( و به فکر فززندش نیست ) .

ای اباذر: اگر زنی از زنان بهشتی در شبی تاریک از فراز آسمان دنیا چهره ای به مردم دنیا بگشاید ، دنیا روی زمین را روشن کند بیش از آنچه ماه شب چهارده زمین را روشن می کند ، و عطر او را همه ی زمینیان استشمام کنند ، و به راستی اگر جامه ای از جامه های بهشتیان امروزه در دنیا گسترده گردد هر بیننده ای را مدهوش کند و دیدگان کسی تاب دیدن آن را ندارد .
ای اباذر صدای خود را کوتاه کن در هنگام حمل جنازه ها ( و تشییع آنها ) و هنگام جنگ و هنگام تلاوت قرآن .
ای اباذر هنگامی که به دنبال جنازه ای می روی عقل تو در آن هنگام مشغول به تفکر و خشوع باشد و بدان که تو نیز به آن شخص مرده ملحق خواهی شد .

ای اباذر: بدان که هر چیزی که فاسد شد نمک داروی آن است اما اگر نمک فاشد شد دیگر دارویی ندارد .
و بدان که به راستی در شما دو خُلق و خوی وجود دارد : خنده بدون شگفتی ( و بی جهت ) و کسالت و بی حالتی بدون سهو و بی خبری .

ای اباذر :دو رکعت نماز معمولی توأم با تفکر بهتر است از شب زنده داری با دل غافل و بی خبر .

ای اباذر :حق سنگین و تلخ است ، ولی باطل سبک و شیرین ، و چه بسا شهوترانی ساعتی که اندوهی دراز و طولانی در پی دارد .

ای اباذر: کسی که توان دارد ( از خشیت خدای تعالی ) گریه کند بگرید ، و کسی که توان ندارد دلش را به اندوه بپوشاند و تباکی کند ( حال و وضع گریه به خود بگیرد ) به راستی که دل سخت از خدا دور است ولی توجه ندارید و درک نمی کنید .
ای اباذر ! خدای تعالی گوید : برای بنده ای دو ترس را گرد نیاوردم و هم چنین برایش دو امنیت را ، که اگر در دنیا از من امنیت یافت ( و از من ترس و واهمه ای نداشت ) در روز قیامت او را بترسانم ، و اگر در دنیا از من واهمه و ترس داشت در روز قیامت او را امان دهم .

ای اباذر: چهار چیز است که جز شخص مؤمن بدان ها دست نیابد ؛ خموشی و آن سرآغاز عبادت است ، تواضع و فروتنی در پیشگاه خدای سبحان و ذکر و یاد خدای تعالی در هر حال و چیز اندک یعنی مال اندک .

برگرفته از کتاب « آینه در آینه » تالیف زهرا یزدی نژاد

در کتاب مجالس شیخ به سندش از عبدالله بن عباس در حدیثی روایت کرده که به رسول خدا (ص) عرض کرد : ای رسول خدا (ص) مرا وصیتی فرما ! فرمود : بر تو باد به دوستی علی بن ابی طالب سوگند به خدایی که مرا به حق به نبوت برانگیخته خداوند از بنده ای حسنه و کار نیکی را نپذیرد تا این که از او درباره ی دوستی و ولایت علی بن ابی طالب سؤال کند با این که خدای تعالی خود داناتر است اگر ولایت او را آورد عمل او را بپذیرد بر هر چه از او است و اگر نیاورد از چیز دیگری سؤال نشود و دستور داده شود او را به سوی آتش برند .

ای پسر عباس سوگند به خدایی که مرا به نبوت برانگیخت به راستی که خشم آتش دوزخ سخت تر است بر دشمن علی از کسی که پندارد برای خدای فرزندی است ،

ای پسر عباس اگر فرشتگان مقرب و پیمبران مرسل بر بغض علی اجتماع کنند – با این که هرگز این کار را نخواهند کرد – خداوند آنها را به آتش دوزخ عذاب کند . گوید عرض کردم : ای رسول خدا آیا احدی هست که او را مغبوض دارد ؟ فرمود : آری ای پسر عباس مردمی او را مغبوض می دارند که پندارند از امت من هستند ولی خداوند برای آنها بهره ای در اسلام قرار نداده ،

ای پسر عباس نشانه ی بغض آنها با علی آن است که کسی را که از او در رتبه پست تر است بر او برتری دهند سوگند به آن کس که مرا به حق برانگیخته خداوند پیغمبری مبعوث نفرمود که نزد او گرامی تر از من باشد و نه وصیی که گرامی تر از علی باشد ...

ابن عباس گوید : من پیوسته به همان گونه عمل می کردم که رسول خدا (ص) به من دستور داده بود و مرا به دوستی او دستور فرموده بود و بزرگترین عمل نزد من همان بود تا این که روزگاری گذشت و چون زمان وفات رسول خدا (ص) فرا رسید نزد آن حضرت رفته عرض کردم : پدر و مادرم به قربانت ای رسول خدا مرگ شما نزدیک گشته این که چه دستوری به من می دهی ؟ فرمود : ای پسر عباس مخالفت کن با کسی که با علی مخالفت کند و پشتیبان و دوست چنین کسی مباش

عرض کردم : ای رسول خدا (ص) چرا مردم را دستور به ترک مخالفت با او نمی دهی ؟ گوید : در این جا رسول خدا گریان شد به حدی که بیهوش گشت سپس فرمود : ای پسر عباس علم خدا درباره ی آنها سبقت گرفته سوگند به خدایی که مرا به حق به نبوت برانگیخت احدی نیست که در دنیا با او مخالفت کند و حقش را انکار کند جز این که چون از دنیا برود خدای تعالی نعمتش را در او تغییر دهد .

ای پسر عباس اگر خواستی که چون خدا را دیدار کنی از تو خوشنود و راضی باشد طریقه ی علی بن ابی طالب را بپیمای ، و به هر سویی که او متمایل شود ، متمایل شو و امامت او را بپذیر و دشمن بدار هر کس که او را دشمن دارد و دوست بدار هر کس که او را دوست می دارد ،

 ای پسر عباس بر حذر باش از این که درباره ی او تردید و شکی در دلت درآید که به راستی شک درباره ی علی کفر به خدای تعالی است .

برگرفته از کتاب « آینه در آینه » تالیف زهرا یزدی نژاد

علامه مجلسی در بحارالانوار از کتاب کفایه الاثر روایت کرده به سندش از عمران بن حصین که رسول خدا (ص) برای ما خطبه خوانده و سخنرانی کرده فرمود : ای گروه مردم من به زودی از میان شما می روم و از دیده ها پنهان می شوم شما را درباره ی عترت خود به خیر و نیکی وصیت می کنم در این جا سلمان برخاست و عرض کرد : ای رسول خدا ! آیا امامان پس از تو از عترت شما نیستند ؟ فرمود : بله نُه تن آنها از صلب حسین اند و از ما است مهدی این امت ، که هر کس به آن تمسک کرده و چنگ زند به ریسمان خدا چنگ زده به آنها تعلیم نکنید و چیزی نیاموزید که آنها از شما داناترند و از آنها پیروی کنید زیرا آنان بر حق هستند و حق با آنها است تا هنگامی که در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند .

از همان کتاب به سندش از زیدبن ارقم روایت کرده که گفت : رسول خدا برای ما سخنرانی کرده خطبه خواند و پس از حمد و ثنای الهی فرمود : ای بندگان خدا شما را به تقوای الهی وصیت و سفارش می کنم آن خدایی که بندگان از او بی نیاز نیستند زیرا کسی که به تقوا میل و رغبت داشت در دنیا زهد ورزد و بدانید که مرگ پایان راه جهانیان و بازگشتگاه باقیماندگان خواهد بود مرگ اساس هر خوشی و لذتی را در هم ریزد ، هر نعمتی را نابود می کند و هر شادمانی و سروری را در هم ریزد .

دنیا خانه ی نابود شدنی است و دنیاییان باید از آن کوچ کنند دنیا در ظاهر شیرین و سرسبز است و برای خواهانش خود را آراسته خدایتان رحمت کند از دنیا کوچ کنید به همراه بهترین توشه ای که با خود دارید و از دنیا بیشتر از آنچه شما را به آخرت برساند نجویید و ندوزید چشمان خود را به آنچه خوشگذرانان از آن بهره گیرند .

ای گروه مردم شما را درباره ی عترت و خاندان خود به رفتار خیر و نیکی سفارش می کنم زیرا آنان به حق هستند و حق با آنها است آنهایند امامان راه یافته پس از من و امینانند معصوم .

برگرفته از کتاب « آینه در آینه » تالیف زهرا یزدی نژاد

کتاب تحق العقول روایت کرده در حدیثی که مردی از بنی تمیم به نام أبو امیه نزد آن حضرت آمده عرض کرد : ای محمد مرا سفارشی فرما حضرت به او فرمود : خشم مکن ، عرض کرد : افزون فرما ، فرمود : از طرف مردم به همان مقدار خوشنود باش که می خواهی از تو خوشنود باشند ، عرض کرد : افزون فرما .

فرمود : به مردم دشنام مده که دشمنی آنها را برای خود به دست آوری ، عرض کرد : افزون فرما : فرمود : در انجام کار نیک نسبت به نیکان زهد نداشته باش ( و تا می توانی به آنها نیکی کن ) عرض کرد : افزون فرما ، فرمود : مردم را دوست بدار تا تو را دوست بدارند و با برادر خود با روی باز دیدار کن ، و خود را در کارها به تعقب و رنج نینداز ، زیرا همان تعب مانع گردد که بهره ای را از دنیا و آخرت ببری .

در کتاب مصباح الشریعه آمده است که مردی از رسول خدا (ص) درخواست نمود تا او را وصیتی کند رسول خدا به او فرمود : هیچگاه غضب نکن زیرا در این کار منازعه و ستیزه جویی با پروردگار تو است عرض کرد : زیاده فرما : فرمود : سخت بپرهیز از کاری که پوزش خواهی از آن باید زیرا در این کار شرک پنهان است عرض کرد : افزون فرما : فرمود : نماز بخوان ( همانند ) نماز خداحافظی و وداع کننده با نماز زیرا در این کار پیوند و نزدیکی ( با خدا ) است ، عرض کرد : باز هم بیفزا ، فرمود : از خدا شرم کن همانند شرمی که از همسایگان صالح و شایسته ات داری زیرا در این کار افزایش یقین است و به راستی که خدای تعالی گرد آورده است آنچه را بدان سفارش کنند پیشینیان و پسینیان همه را در یک خصلت تنها و آن تقوا است ، خدای عزوجل فرموده : « و به راستی که سفارش کردیم کسانی را که کتاب به آنها داده شده پیش از شما و نیز خود شما را که تقوای الهی داشته باشید » .

برگرفته از کتاب « آینه در آینه » تالیف زهرا یزدی نژاد

کتاب تحف العقول این گونه روایت کرده : وصیت رسول خدا (ص) به معاذبن جبل هنگامی که او را به کشور یمن فرستاد فرمود : ای معاذ کتاب خدا را به آنها یاد بده ، و ادب آنها را به اخلاق شایسته نیکو کن ، و مردم خوب و بدشان را بر طبق قدر و منزلتشان جای ده ، و فرمان خدا را در آنها اجرا کن و درباره ی فرمان خدا و مال او از احدی هراس نداشته باش چون فرمانروایی و مال از آن تو نیست که به هر گونه بخواهی در آنها عمل کنی و امانت را در هر آنچه از کم و زیاد است به آنها بپرداز و بر تو باد به مدارا کردن و نرم خویی و گذشت در جایی که حق ترک نشود اگر چه جاهل بگوید : حق خدا را ترک کردی ، و از هر کاری که ترس آن را داری از ناحیه ی آن تو را عیب جوئی کنند ، نزد کارمندان خود عذرخواهی آن کار را بکن پیش از آن که آنها بخواهند برای تو عذرتراشی کنند ، سنت های زمان جاهلیت را بمیران جز آنها را که اسلام سنت قرار داده و امضا کرده و امر اسلام را آشکار کن همه را کم یا زیاد و بیشتر اندوه تو در کار نماز باشد ، زیرا پس از اقرار به دین ، نماز رأس اسلام است .

مردم را به خدا و روز جزا یادآوری کن ، به دنبال آن اندرز ده و موعظه کن زیرا نیروی موعظه برای آنها در مورد عمل به آنچه خدا دوست می دارد بیشتر است ، 1 آن خدایی را که به سویش بازگردی پرستش کن و در راه خدا از سرزنش کسی واهمه و ترسی نداشته باش .

و تو را وصیت و سفارش می کنم به تقوای الهی ، راستگویی ، وفاء به عهد و پیمان ، امانتداری ، ترک خیانت ، گفتار نرم ، سلام کردن ، همسایه داری ، یتیم نوازی ، حسن عمل ، کوتاه کردن آرزو ، دوست داشتن آخرت ، جزع و بی تابی از حساب ( روز جزا ) ، ملازمت ایمان ، فهم در قرآن ، فرو خوردن خشم ، فروتنی و سخت بپرهیز از این که مسلمانی را دشنام گویی یا گنهکاری را فرمان بری یا امام و رهبر عادلی را نافرمانی کنی یا راستگویی را دروغگو بشماری یا دروغگویی را راستگو بدانی و پروردگار خود را نزد هر درخت و سنگی یاد کن و برای هر گناهی توبه ای انجام ده ، پنهانی را به پنهانی و آشکار را به آشکار .

ای معاذ اگر نبود که من می بینم دیدار ما به قیامت خواهد افتاد وصیت و سفارش را کوتاه می کردم ولی می بینم که دیگر هرگز یکدیگر را دیدار نخواهیم کرد و این را هم بدان ای معاذ که محبوب ترین شما در نزد من کسی است که مرا فردای قیامت به همان گونه دیدار کند که از من جدا شده است !

برگرفته از کتاب « آینه در آینه » تالیف زهرا یزدی نژاد

علامه مجلسی ( ره ) در کتاب بحارالانوار از کتاب حسین بن سعید به سندش از امیرالمؤمینن (ع) روایت کرده که فرمود : مردی از رسول خدا اجازه ی دیدار گرفت و به نزد آن حضرت آمده عرض کرد :

ای رسول خدا مرا وصیتی فرما ! حضرت به او فرمود : تو را سفارش می کنم که چیزی را برای خدا شریک نگیری و مشرک نشوی اگرچه بدنت را قطعه قطعه کنند و تو را به آتش بسوزانند ، و به پدر و مادرت تندی مکن و اگر به تو دستور دادند از دنیای خود دست بداری ، دست بدار و به مردم دشنام مده و چون برادر مسلمان خود را دیداری کردی با چهره ای باز و نیکو دیدارش کن و از زیادی آب دلو خود برای او بریز ( و از بهره های وافری که خدا به تو داده او را نیز بهره مند ساز ) هر یک از مسلمانان را دیدار کنی سلام مرا به او برسان ، و مردم را به اسلام دعوت نما ، و این را بدان که پاداش تو در برابر هر نفری که دعوت تو را اجابت کند پاداش آزاد کردن بنده هایی از فرزندان یعقوب است و این را هم بدان که نبیذ نوعی از شراب که آن را کوچک دانند بر مردم حرام است و هر مست کننده ای بر آنها حرام است .

و در کتاب تحف العقول از رسول خدا (ص) روایت کرده که مردی به آن حضرت عرض کرد : ای رسول خدا مرا وصیتی فرما که خداوند به وسیله آن سودم دهد حضرت به او فرمود : بسیار مرگ را یادت کن تو را از دنیا بَرکند ، و بر تو باد به شکر و سپاسگزاری که بر نعمت بیفزاید و بسیار دعا کن زیرا تو نمی دانی چه زمانی دعایت مستجاب شود و سخت بپرهیز از تجاوز و ستم زیرا در حکم خداوند است که هر کس مورد تجاوز قرار گیرد خداوند او را یاری کند و خدا ( در قرآن فرموده ) : « ای مردم جز این نیست که ستم و تجاوز شما به زیان خودتان است » و سخت بپرهیز از فریبکاری و مکر که خداوند حکم کرد ، فریب بد ، جز به فریبکار باز نگردد .

نیز در همان کتاب آمده است که مردی نزد رسول خدا آمده عرض کرد : ای رسول خدا مرا وصیتی فرما حضرت به او فرمود : چیزی را شریک خدا قرار مده اگر چه تو را به آتش به سوزانند و شکنجه کنند ، مگر این که دلت به ایمان مطمئن باشد 1 و دیگر آن که پدر و مادرت را غذا ده و به آنها نیکی کن چه زنده باشند و چه مرده و نماز واجب را عمداً ترک مکن زیرا کسی که نماز واجب را عمداً ترک کند عهد و پیمان خدا از او بیزار و جدا است و سخت بپرهیز از شرابخواری و نوشیدن هر مسکری که مستی آرد ، زیرا این دو ، کلید هر شری هستند .

در کتاب اصول کافی به سندش روایت کرده که مردی به آن حضرت عرض کرد ، مرا سفارش و وصیتی کن ، فرمود : زبانت را نگهدار آن مرد مجدداً عرض کرد : مرا سفارش و وصیتی فرما ، حضرت فرمود : زبانت را نگهدار آن مرد برای بار سوم عرض کرد : مرا وصیت و سفارشی فرما ، فرمود : وای بر تو ، آیا مردم را چیزی جز محصول درو شده زبانشان به صورت در آتش دوزخ اندازد ؟

از کتاب دعوات راوندی روایت شده که اسودبن اصرم نزد آن حضرت آمده عرض کرد : ای رسول خدا مرا وصیتی فرما : حضرت به او فرمود : آیا مالک دست خود هستی و آن را در اختیار داری ؟ عرض کرد : آری فرمود : آیا زبان خود را در اختیار داری و مالک آن هستی ؟ عرض کرد : آری فرمود : پس دست خود را جز بر کار خیر باز مکن و مگشا و با زبان خود جز سخن نیک مگو .

برگرفته از کتاب « آینه در آینه » تالیف زهرا یزدی نژاد