اسلایدر

اما با کمی چشم پوشی از دیدگاه تعریفی خود انقلابهای 1917 روسیه و1789 فرانسه را میتوان اقلاب نامید. که هر دوی اینها از ویژگیهای اصلی انقلاب به تعریف ما – عظمت(فراگیری)،گفتمان سازی،قداست(الهی گونگی) و ماندگاری و پایداری – تنها از چشمه فراگیرش و جریان سازی برخوردار بودند.انقلاب فرانسه جریان در حال شکست  لیبرال دموکراسی و انقلاب روسیه جریان شکست خورده سوسیالیستی را به راه انداختند و هیچکدام الهی نبودند و بر پایه های تفکر اومانیسمی (انسان گرایی) بر پا شده بودند و فقط انقلاب ایران بود که از تمام ویژگی ها بهره داشت

الهی بود، فراگیر بود، جریان نزدیک به بالندگی مردم سالاری دینی را به راه انداخت واز این حیث بر گرفته و قابل مقایسه با انقلاب صدر اسلام است (باشد که تا رستاخیز منجی آخر پایدار بماند).

در بحث دیگری حجت الاسلام و المسلمین علی اکبری گریز کوتاهی به کج روی تبلیغاتی انقلاب اسلامی ایران داشتند،که از دید نویسنده هم بسیار مهم تر از آن چیزیست که در آن فرصت کوتاه بیان شد و آن تکیه بیش از اندازه و افراطی بر جنبه های دستاوردی با اهمیت این انقلاب است که فقط در جای کوچک و غیر قابل انکار خود نسبت به این انقلاب جای بررسی دارد و در یک جمله این انقلاب ،آرمانی بزرگ تر ازاین ها داشت و دارد

و آن جنبه انسان سازی ، بازگشت به خویشتن خویش(فطرت)، خدا گرائی واز این دست رو به نگونی (انحطاط) بود.