اسلایدر

به یاد هفدهمین سال رحلت امام امت(ره)

 داغدارانه و بى‏شکیب، در هفدهمین سال غروب آن خورشید بى‏غروب،همچنان در سوگیم. پس ... اى اشکها، اى دیده‏ها، ببارید و در سینه‏ها بذر غم واندوه بکارید. ما هنوز هم، رنج صبورى در دورى از امام راحل(ره)را، همچنان دردمندانه، تحمل مى‏کنیم...

بر این باوریم که: خرسندى آن بزرگ، در تداوم راهش و استمرارخطش، با حضور در صحنه، با حفظ ارزشهاى انقلاب، با وفادارى به‏آرمانهاى والاى امام، با «وحدت کلمه‏» و با «اطاعت ازرهبرى‏» است. این است‏شاخص و مرز در «خط امام‏» بودن. حق، همچنان در رگهاى آگاهى امت ما جارى است. سالگرد نیمه خرداد، هم یادآور به خون‏خفتگان آن روز سرخ است،که در حمایت از امام و مبارزه با طاغوت، به خون خفتند، هم‏تداعى‏کننده هجرت امام عارفان و قلب مبازران و جان بسیجیان وروح حوزه و حوزویان به حکومت اعلاست.

 از آن نیمه خرداد خونین، تا این خرداد غم‏آجین، چه حادثه‏ها وفراز و نشیب‏ها بوده است که دل عظیم امام امت، تحمل آن همه‏موجهاى سنگین را داشته است. در آخرین بیت‏یکى از غزلهایش‏فرموده است: سالها مى‏گذرد، حادثه‏ها مى‏آید انتظار فرج از نیمه خرداد کشم‏بارى، خرداد، بار غم بر دلمان مى‏نهد و یاد آن «حادثه‏»، شورى‏در دلها و رستاخیزى در جانها پدید مى‏آورد. چشمه خرداد، هنوز هم جوششى زلال، از معنویت و حماسه وارزشهاست، هر چند دستهایى بخواهند این چشمه را بیالایند. نیمه خرداد، هنوز هم مظهر صلابت و مقاومت دینداران خداباور دربرابر «موج بى‏دینى‏» و «سلطه طاغوتى‏» است، هر چند کسانى‏بخواهند آن را از خاصیت‏بیندازند.

چهاردهم خرداد، هنوز هم على‏رغم گذشت هفده سال، روز اندوه و مصیبت فرزندان معنوى امام وسوختگان عشق آن پیر و مراد است، هر چند بعضى بخواهند به نام‏شادى و نشاط، جامه عزا در سوگ آن یار سفر کرده را از تن امت‏درآورند و «عصر خمینى‏» را پایان یافته تلقى کنند. اینک، گر چه امام نیست، راهش که هست! «خط امام‏»، صراط مستقیم‏این امت مصطفایى است. «کلام امام‏»، ترسیم‏کننده سمت و جهت‏حرکت انقلابى ماست. «یاد امام‏»، احیاگر ارزشها و یادآور اهداف و آرمانهایى است‏که به خاطر آنها، جانها فدا شد و خونها نثار گشت و دیده‏ها به‏خون نشست و دلها خون شد. امروز، خوشحالیم که در «افق‏رهبرى‏»، خورشیدى فروزان مى‏تابد، که کلامش «خمینى‏گونه‏» ومواضع او قاطع و پر صلابت است.

 اینک، «هفده سال‏» از آن «مصیبت عظمى‏» که دست تقدیر برسرنوشت امت ما رقم زد، مى‏گذرد. ده سالى که یک روزش هم بى «یاد امام‏» به سر نکرده‏ایم. ده سالى که هر روزش، در تعقیب نمازهایمان، رضوان خدا را براى‏آن پیر و مراد، و دوام و نصرت را براى انقلاب و نهضتش ازخداوند خواسته‏ایم. ده سالى که على رغم توطئه‏هاى نهان و آشکار براى شکست انقلاب وتغییر مسیر و تحریف مواضع و احداث موانع، نه رخنه‏اى در ارکان‏آن پدید آمده است، نه گرد یاس بر چهره‏ها نشسته و نه‏«آمریکا» در طرح نفوذ در بدنه انقلاب، به توفیقى دست‏یافته‏است. نه امت وفادار ما، گوش به یاس‏آفرینى‏هاى بوقهاى دشمن‏سپرده‏اند و نه ذره‏اى از سنگر حمایت از اسلام و نظام ولایت، عقب‏نشسته‏اند. آن قافله‏سالار رهایى، آن امام بزرگ، چهره در نقاب خاک کشید وما را به داغ یتیمى مبتلا ساخت، اما بنیان انقلابش و شالوده‏نهضتش را چنان عمیق و استوار پى‏افکنده و برآورده است که این‏همه سیل توطئه و موج فتنه و طوفان دشمنى آن را نلرزانده است. آن جان، از تن امت جدا شد، ولى روح «ولایت فقیه‏»، این تن راهمچنان شاداب در مسیر همان جان و جانان، نگه داشته است. اگر عفونتى به مشام مى‏رسد، از مردارهایى است که از این روح،جدایند! خدا را شکر که سایه ولایت‏بر سرماست. پروردگارا! نعمت ولایت و رهبرى را از ما مگیر.

 ماخذ: وبلاگ آقای جواد محدثی