اسلایدر

در ادامه حقایقی دیگر می‏آید که این افسانه‏ی خیالی و شگفت آور را سبک و سست می‏کند.

دومین حقیقت:

چگونه زینب با زید ازدواج کرد؟

پیش از آن که پیامبر مبعوث و برانگیخته شود، زید را پسر خوانده‏ی خود کرد. وی نزد پیامبر رشد کرد و «زید بن محمد» نامیده شد....

سومین کسی که پس از خدیجه و علی (علیهم السلام) در خانه‏ی پیامبر اسلام آورد، زید بود. پیامبر وی را بسیار دوست داشت و تصمیم گرفت او را با خانواده‏ای هاشمی وصلت و پیوند دهد تا جایگاه و موقعیتش را بالا برد، تا مسلمانان بدانند مرد مؤمن هم شان و کفو زن مؤمن است و پس از ایمان آوردن، فخر فروشی به خاطر اصل و نسب ارزشی ندارد.

پیامبر به خانه‏ی عمه‏اش رفت تا دخترش، زینب، یعنی دختر عمه‏ی هاشمی و قریشی رسول‏الله را برای زید که در عرف قریشیان، در شمار بردگان و خدمت‏گزاران بود، خواستگاری کند. این امر بر زینب سخت و دشوار آمد و خواسته‏ی رسول‏الله را نپذیرفت. برادر زینب پشتیبان خواهر بود، اما پیامبر که نویدآور مکارم اخلاق برای آموزش آن به مردم بود، می‏خواست‏خود نخستین کسی باشد که پای بند اخلاق باشد و بدان عمل کند، تا در عمل و کردار، اخلاق را به مسلمانان یاد داده، جزیی از فرهنگشان باشد... از این رو برخواسته‏ی خود به زینب و برادرش پافشاری کرد، اما آن دو نمی‏پذیرفتند، تا آن که خدای بلند مرتبه، سخن والای خود را فرو فرستاد:

هیچ مرد و زن با ایمانی حق ندارد هنگامی که خدا و پیامبرش امری را لازم بدانند، اختیاری (در برابر فرمان خدا) داشته باشد. (۱)

پیامبر بر زینب و برادرش این آیه را خواند، سپس به زینب فرمود: زید را به عنوان همسر تو می‏پسندم. زینب عرض کرد: به آن چه رسول‏الله می‏پسندد، راضی‏ام! بدین گونه ازدواج انجام شد.

دومین حقیقت نیز، آن افسانه را از بین می‏برد، زیرا می‏توان گفت چرا در تمام این مدت که پیامبر با زینب سخن می‏گفت و وی ازدواج با زید را نمی‏پذیرفت، چرا پیامبر وی را برای خود خواستگاری نکرد؟ این چنین است که افسانه‏های غرض ورزان، سست‏تر از تار عنکبوت است!

ادامه دارد...